Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Η γενιά της πάνω γειτονιάς

Λοιπον, παρατηρησα οτι η γενια της "πανω γειτονιας", εχει θεμα με το δεσμευση,-σχεση- συμβιβασμος ισως.. Διερωτουμαι, τι συμβαινει? Εν πιο προσγειωμενοι τζαι πλεον θελουν τα ουλλα ξεκαθαρα? Εν η φαση που εβαρεθηκαν τα παιχνιδακια τζαι προσπαθουν να καμουν τι? ΤΙ? ΠΕΤΕ ΜΟΥ! Θα πελλανω, προσπαθω να καταλαβω τι στο καλο..

Ετσι και ο mate, γιατι εν που τζιαμε που αρχισαν ουλλα. Θελει τα ουλλα δικα του, καλα καμνει εν τζαι λεω.. Μακαρι να διεκδικουσα τζαι εγω ετσι τζινα που θελω. Ο mate που λετε, θελει να ζει τη στιγμη, χωρις δεσμευσεις, χωρις αλλα προβληματα, ηρεμα τζαι ωραια. Θελει οι προσωπικες του στιγμες να ειναι χαλαρωτατες! Χωρις φασαριες, χωρις εντασεις. Στον κοσμο που τζινος εδημιουργησε. Εξω που τη ζωη της πολης, μακρυα που τα προβληματα, χωρις συγκεκριμενο προορισμο..

Πριν καιρο ειχα μια αναλογη συζητηση περι του θεματος -δεσμευση,σχεση κ.ο.κ.- με ενα φιλο λιγο πανω απο τα 'αντα-, και οντας "τρομοκρατημενος" απο προηγουμενες του σχεσεις (εδερναν σε μανα μου?), δεν ηθελε ουτε να ακουσει για σχεση σε κανενα βαθμο. Αντιθετως ηθελε να ζησει τη ζωη του, με τις αναμνησεις (ειπε μου τα παντα για τις πρωην, επελλανεν με) τζαι οτι προκυψει. (Τα ευκολως νοουμενα παραλειπονται-ζωνη ενηλικων). Τουτα τα σχεδια υπολογιζει να τα ζησει μεχρι την ηλικια των 40, τζαι τοτε και μονο θα μπει στη διαδικασια "δεσμευση". Εδω λυνεται η απορια που ακουω συνεχεια "Που εχαθηκαν οι αντρες;".

Σε καποια φαση της ζωης μας, ουλλοι ειχαμε μια σχεση που τελιωσε με λυγμους, κλαματα, χτυπηματα στα πατωματα. Περνουσε ομως λιος καιρος τζαι μετα απλα ηταν ενα μερος του παρελθοντος, που η σκεψη του ηταν "Αν εδιναμε μια δευτερη ευκαιρια" ή "Ευτυχως που εχωρισαμε" ή "Αν τα πραματα ηταν ετσι τζαι οι ετσι". ΜΕΓΑ λαθος! Το θεμα ειναι να το δεις σαν μια μικρη εμπειρια, να δεις τι εχεις να κερδισεις που τζινο το ατομο, τι εχεις να μαθεις τζαι τι εχεις να δωσεις, γιατι οταν θελουμε να παιρνουμε πρεπει και να δινουμε. (καλημερα τζαι εφεξεν!) και ξανα προς τη δοξα τραβαμε, για κατι πιο ουσιωδες τζαι πιο κοντα στα θελω μας.


Γιατι τοση προκαταληψη ομως? Γιατι τοση αναλυση, τοση σκεψη.. Τι ζητα ενας ανθρωπος τελικα? Γιατι πολλοι δηλωνουν οτι αρκουνται στα λλια, στα καλα, αλλα παντα υπαρχει η αναζητηση του κατι παραπανω..
 
Σ-Κ-Ε-Φ-Τ-Ο-Μ-Α-Ι..





Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Γιατί εγώ είμαι φυγάς..

Καποτε ερχεται μια φαση που πρεπει να αποδωσεις ευθυνες για οτι σου συμβαινει. Ειμαι ατομο ακρως καταθλιπτικο. Η αληθεια εν οτι αρεσκει μου, και στο κατω κατω ειναι θεμα χαρακτηρα. Αρεσκει μου να εχω την ησυχια μου ρε παιδι μου, να κλειδωνομαι σπιτι τζαι να σκεφτομαι.. να σκεφτομαι.. να σκεφτομαι..τζαι να εξαφανιζομαι γενικοτερα!!! Οπως οταν αποφασισα οτι ηταν να φυω για το εξωτερικο (μεσ' την καταθλιψη γιατι εν ηθελα) τζαι εγυρευκεν με η κολλητη μου, ηβρεν με ομως οταν ειχα φυει τζαι μετα, επειδη ειχε ατυχημα με το μηχανακι τζαι επρεπε να με ειδοποιησουν οτι ηταν στο νοσοκομειο. Σορρυ ρε φρεντο, γιου νοου μι!


Anyway! Μα ελα που εχουμε τζαι οση ζωη μας απεμεινε. Κατι φιλους τζαι μιαν οικογενεια που αν και μενει κοντα ετυχε να μην με δουν για εβδομαδες (believe it or not!) που ευτυχως για μενα ξερουν οτι χρειαζομαι τζαι τις μαυρες μου για να επανελθει η ισορροπια στη ζωη μου. Φυσικα οσο τζαι να καταλαβαινει ο αλλος την ψυχολογικη σου κατασταση, καπου χανει την υπομονη του, τζαι ερκεται ξαφνικα μια μερα που σου ξεφουρνιζει κατι προπερσινα παραπονα τζαι χανεται η γη κατω που τα ποθκια σου. Για να μην παρεξηγηθουν τα λεγομενα μου, εχουν απολυτο δικαιο!



Εχω θεμα ομως ρε συ, αμα νιωθω πιεση παει.. φκαινω που το προγραμμα μου, ειμαι μες τα νευρα τζαι προσπαθω να μην δειχνω σε κανενα τι συμβαινει. Το χειροτερο βεβαια, ειναι τα καλα που συμβαινουν τη συγκεκριμενη περιοδο, θωρω τα που ερκουνται, λαλω τους ενα "γεια", κρατω αποσταση χιλιομετρου τζαι αφηνω τα να φυουν επειδη τρομοκρατουμαι οτι κατι θα γινει παλε τζαι θα τα καμω θαλασσα ως συνηθως. Χαος δηλαδη. Τουτα ουλλα ομως γινονται μεχρι να βρεθει το ΕΝΑ ατομο(ο mate στην περιπτωση μας) που σε επηρεαζει για καποιο ανεξηγητο λογο, με μια κουβεντα που σου λεει στο ασχετο τζαι ξυπνας. Καταλαβαινεις οτι κακως επηρεαζονται οι γυρω σου, γιατι ενεν ουλλοι οι ανθρωποι που σε καταλαβαινουν αλλα μονο τζινοι που σε ξερουν καλα - πολλα καλα.


Φυσικα που την τελευταια μας "ταχα" συζητηση αλλα των αλλων! Που σου νεφκω που παεις! Εγω φταιω ομως, που εν μιλω, που εν εμιλουν μαλλον, γιατι μολις εχαθηκεν ο mate ανοιξεν η γλωσσουα μου. Αφου εμεινα με το παραπονο. Εν τζαι ειμαστε μωρα ομως, κανει! Τουλαχιστον τωρα, μετα που κατι γραπτους μονολογους που εστειλα, μαλλον ξερει πως νιωθω. Απλα πρεπει να σε αφησω ρε mate μου να φυεις. Εγω δαμε ειμαι, εν τζαι παω πουποτε. Οποτε και οτι θελεις, εννοειται. Εχω σου τζαι αδυναμια που να μεν σου πω!


Να μεν λεμε τζαι πελλαρες, το "παντα" μονο στα ονειρα, εν το εβλεπα ποττε μαζι σου, κρατας γερες αμυνες τζαι εν αφηνεις κανενα να κοντεψει. Εσυ σκεφτεσαι την πελλοδουλεια σου που ειναι η πορωση σου, τα issues σου με τα life matters σου, τα ονειρα σου τζαι τους στοχους σου.. Το κακο βεβαια εν οτι αφηνεις ενα παρελθον να σε τρωει, αφησ' το ρε κουμπαρε μου, παει, ετελιωσεν! Εν τζαι αλλαζει. Ουλλοι εχουμε παρελθον που μας θυμαται που κ που, τα σωστα μας τζαι τα λαθη μας, αλλα νταξ! Εγω ημουν ενα απο τα λαθη σου. Τουλαχιστον αποκτησα μια θεση εστω κ ετσι στη ζωη σου, που ενω ηξερα τζαι ειπα σου το που την αρχη, παλε εδωκα με τα μουτρα, αλλα εν το εδειχνα, τζαι επετασεν το πουλι! Αχ τζαι να σου εμοιαζα λλιο στο πεισμα, λιο τσας! Οσο χρειαζεται για να αντεχω το οτι εν σου μιλω οπως πριν.


Ονειρα, ονειρα, ονειρα.. Θυμουμαι ακομα το μηνυμα σου για κατι plans, επιεννα να σε σταματησω τουλαχιστον να μεν μου τα λεεις τζαι μενα. Θυμασαι τι μου ειπες??? "Ανυπομονω". ΕΤΑ ΟΥΛΛΑ ΤΖΑΜΕ! Τωρα ανυπομονω εγω, ανυπομονω να φκεις που τα εγκεφαλικα μου κυτταρα γιατι ουλλη μερα σκεφτομαι σε! Εν καμνω αλλη δουλεια. Αμα εχω αναγκη να σου μιλησω, δεν μπορω να ανασανω. Πε με υπερβολικη, πε με ψυχακια, ετσι νιωθω! Τουλαχιστον να ξερω οτι εισαι καλα, τζαι ας με διαλυει που εν μπορω να σε πιασω τηλεφωνο να σε ακουσω λιο, να μου πεις τα περιεργα που σου τυγχαινουν στη δουλεια, να μου πεις για τις μαυρες σου.. Αρεσκει μουυυυυυυυυ, αλλα πρεπει να εξαφανιστω με τροπο γιατι εν παει αλλο.


Σημερα ειχα μιαν πολλα δελεαστικη προταση, τζαι αποφασισα το! Επειδη ενεν σιουρο ακομα εν θα μπω σε λεπτομερειες. Γενικα δεν ειμαι των extreme sports, αλλα τι εσκεφτηκα;;; Ως πριν καμμια εβδομαδα ημουν του θανατα λογω "mate" που μας εκαμε την καρκιαν μας περιβολι, ατε τζαι παθω τιποτε, so what???? Εν επεθανα που μαραζιν, επεθανα που εμπειρια! Το πιο πιθανον να αποκτησω 2λεπτη φημη. Αυτα ειναι! Ανυπομονωωω! Sorry ρε mate μου, πολυ πιθανον να μεν το εγκρινες, αλλα κατι πρεπει να γινει να ξεχαστουμε λλιο!


Παραυτα ομως..
εγω εν θα σταματησω να κλεινομαι στον εαυτο σπιτι μου, γιατι στην τελικη ο καθε ανθρωπος χρειαζεται τζινες τες πολλα προσωπικες του στιγμες, που πρεπει να συζητα καποια πραματα με τον εαυτο του. Πρεπει ομως να γινεται με μετρο κ οταν εχεις το περιθωριο να το κανεις, οι οποτε σου καπνισει. Ο ανθρωπος δεν αλλαζει, ο τροπος που χειριζεται τις καταστασεις ομως, ναι.
Γιατι εγω ειμαι φυγας.. Τι να κανουμε;


-----------> Υ.Γ.
Κατι επιασεν το ματι μου στο τουιτερ μολις εκαμα ποστ αλλα πρεπει να σχολιαστει ΑΜΕΣΑ!
Λαλει ενας "Να σκεφτεσαι το μελλον οπως θελεις να ειναι" 
Εγω μανα μου στο μελλον μου θελω να υπαρχει ο mate, δαμε ισοπεδωσαμεν το, εφυεν ειπαμε, τι με σουξουλιζεις τζαι συ οποτε δω τουιτ σου? Να μιλας σε προσωπικο επιπεδο, τζαι για τον εαυτο σου σε παρακαλω. Μεσημεριατικες φουρτουνες εν θελουμε, θενκιου! Κανουν μας οι νυχτερινες!

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

ΞΥΠΝΑΤΕ ΓΙΑΤΙ ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!


Σημερα αποφασισα να φκαλω τα νευρα μου στο γραψιμο. Οπως οι περισσοτεροι ετσι κ εγω, ειμαι ΣΧΕΔΟΝ ανεργη, και τι σχεδον δηλαδη, ειμαι σε μια part time δουλεια, που παιρνω λιγοτερα απο τον κατωτατο μισθο, ισια ισια να φκαινει η δοση του αυτοκινητου, τζαι μινισκουν μου 20 euro για κανεναν καφε (λεμεν τωρα!). 

Για να μεν δημιουργουνται αποριες, επιανα παρα πολλα καλα λεφτα τοτε, ετσι εσκεφτηκα να βαλω τη δοση μου λλιον τσας πιο πανω για να ξοφληθει τζαι να γλιτωσω κανενα τοκο. Μεν με ρωτησετε τι καμνω στη σημερινη μου απασχοληση ακομα, λογω δοσης η αληθκεια φοουμαι να σταματησω κ εννοειται οτι ψαχνω ταυτοχρονα.

Το φοουμαι να σταματησω, εν τζαι σημαινει οτι επαναπαυτηκα τζαι εν θελω. Φυσικα και ΘΕΛΩ! Εδω να αναφερω οτι και εδω ειχαμε μειωση προσωπικου, αλλα επειδη η αληθκεια αρεσκει μου τουτη η δουλεια, ποτζι ποδα εμαθαν οι μαστροι (εν μας κανουν τα αλλα ουλλα) να το εκμεταλλευκουνται καπως. Ε μα ρε κουμπαρε, μια-θκυο-τρεις αρκεφκει να σου κακοφαινεται! Τελοσπαντων, αν και η υπομονη εχει τα ορια της, δυστυχως απαιτειται.


Με τους πελατες, επειδη οι παραπανω εν σταθεροι και βλεπω τους αρκετα συχνα, εχω παρα πολλα καλες σχεσεις (εγω μαζιν τους, τζινοι εν ξερω). Το "Ο πελατης εχει παντα δικαιο" φανταζομαι ειναι γνωστο σε ολους αλλα ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ. Εν τζαι σημαινει ομως οτι εννα τους μιλας οπως να 'ναι τζιολας. Εν που τζινους που ζεις τα γεριμα, τζαι ειδικα σε περιοδο κρισης, που εννοειται οτι επηρεασε τη δουλεια. Τελευταια ετυχε ενα περιστατικο, καποιος χωρις να ρωτησει αν εγινε μια δουλεια πιαννει τζαι καμνει την, πχ την τηλεφωνικη επικοινωνια με τον πελατη που γινεται καθε τοσο αναλογα. Ε μα μανα μου, αμαν τους επιασα εγω εχτες, εννα τους πιασεις τζαι συ σημερα? Κατσε καλα! Εν τζαι εχει την ορεξη σου ο αλλος να τον πριζεις καθε μερα. Το πιο σημαντικο ομως ειναι να ακουσεις τι σου λαλει ο πελατης, τζαι αν διαφωνειτε να το ψαξεις λιον πρωτα, να εισαι σιουρος για το τι θα του πεις τζαι οι να του καμνεις επιθεση.


Δαμε επιστρεφω στην "καλη σχεση" που αποκτησα με τους παραπανω. Ερκεται ο συγκεκριμενος ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΣ πελατης τζαι εννοειται οτι λαλει μου με λεπτομερειες τι ειπαν στο τηλεφωνο, φανερα εκνευρισμενος, να ανεβαζει σε μενα τον τονο της φωνης του για οτι προηγηθηκε. Ο ανθρωπος φυσικα εζητησε μου 100 φορες συγγνωμη που μου τα ελαλεν εμενα, αλλα το κερασακι στην τουρτα ηταν που μου ειπε να μεταφερω ΑΚΡΙΒΩΣ το μηνυμα στον μαστρο. Καλως-κακως δεν το επραξα, ειπα του απλα οτι κοντα στο τελος του μηνα, ο συγκεκριμενος θα τερματισει τη συνεργασια μαζι μας για την παρεξηγηση που εγινε.


Θελω απλα να στειλω ενα μηνυμα στους εργοδοτες, οποιασδηποτε επιχειρησης, για να καταλαβουν τι γινεται πισω που τη δουλεια. Ας πουμε οτι καταλαβαινω την εξεφτελιστικη μειωση των μισθων και τη γενικη οικονομικη κριση που υπαρχει γιατι τζαι γω εν σε τουτον τον τοπο που ζω, θωρω τζαι προσπαθω να ενημερωνομαι καθημερινα. Πισω απο καθε ανεργο, χαμηλομισθο και καθε επηρεασμενο ανθρωπο λογω της καταστασης, επικρατει ενα τιτανοτεραστιο ΑΓΧΟΣ το οποιο εμενα προσωπικα επηρεαζει με σε πολλα ασχημο βαθμο. Ξυπνας με το αγχος, τζοιμασαι με το αγχος. Επηρεαζονται τα παντα ολα. Εν τζαι θελω να κλαφτω, αλλα θωρεις τον αλλον οτι προσπαθει ρε παιδι μου για τη δουλεια, τζαι θωρεις τι σχεση αποκτησε με τους πελατες σου. ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΤΟΥ ΛΛΙΟ! Ακομα τζαι αν δεν εισαι σιουρος για τον υπαλληλο σου, κατσε ρε παιδι μου, καμε ενα meeting να δεις τις αποψεις του, τους προβληματισμους του, που ξερεις, μπορει να εσσιει καμμιαν ιδεα για τη δουλεια - οτι ειδος επιχειρησης και να ειναι, παντα υπαρχουν καινουργιες ιδεες. Ακομα τζαι σε προσωπικο επιπεδο, οτι τζαι αν σημαινει τουτο. Η ψυχολογια του οποιουδηποτε υπαλληλου, οσον τζαι αν δεν μπλεκει τα προσωπικα με τα επαγγελματικα, ειδικα την σημερον ημερα εννοειται οτι εχει επιδραση στο καθε τι. Προπαντως στη δουλεια, γιατι οι παραπανω τη μιση τους ζωη εν τζαμε που την περνουν. Αλλα τζοιμαστε στεκοντας τον υπνο του δικαιου, ή καλυττερα τον υπνο του ανεγκεφαλου αχορταγου Κυπραιου. (nothing personal)



Να ειμαστε ρεαλιστες. Ας ελπισουμε οτι τουτη η κατασταση θα εχει συντομα τερματιστει, γιατι ακομα και οι νεοι που κρατουν το μελλον της χωρας στα χερια τους, χωρις ελπιδα εν θα παν μπροστα, χωρις ελπιδα φευκουν ηδη για καλυττερη ζωη στο εξωτερικο, για καλυττερες ευκαιριες. Οπως τον τζαιρο του πολεμου ασπουμε. ΞΥΠΝΑΤΕ ΓΙΑΤΙ ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!


Υ.Γ. Μεν με κατακρινετε, εγραψα τα οπως μου ερκουνταν, το γραψιμο εν το χω τζαι πολλα η αληθκεια να λεγεται. Ακομα τζαι στο σχολειο στις εκθεσεις, παντα ειχα σημειωμενη μια παρατηρηση κατω κατω που τον καθηγητη. (εν σας κοφτει, οκ)  :)